അവന് നന്നേ കറുത്തിട്ടായിരുന്നു, ഒപ്പം ഭക്ഷണം കഴിക്കാത്തതിന്റെ ക്ഷീണവും.
ഒരു പാട് അലഞ്ഞു. അപ്പോളാണ് ഒരു സുഹൃത്ത് വന്നു പറയുന്നത്. പുതിയ
ഷോപ്പിംഗ് മാളില് ആളുകള് കൂടുന്നിടത്ത് ഒരു ചെറിയ വേഷം കെട്ടി നിന്നാല്
എണ്ണൂറ് രൂപ ലഭിക്കുമെന്ന്. അവന്റെ കണ്ണുകളില് സന്തോഷം, വിശന്നാണേലും അത്
കഴിഞ്ഞു വീട്ടില് ചെന്നിട്ട് അമ്മയ്ക്കൊപ്പം ഇരുന്നു വയര് നിറയെ ആഹാരം
കഴിക്കാമേല്ലോയെന്നോര്ത്ത്. അങ്ങിനെ പറഞ്ഞുറപ്പിച്ച പ്രകാരം അവന് ആ
രൂപത്തില് കയറി! ആകെ ഇരുട്ടാണ്. അതിന്റെ ഒരു ഭാഗത്ത് അല്പം ശ്വാസം
വിടാനും കണ്ണുകളുടെ ഭാഗത്ത് പുറത്തേക്കു കാണാന് തക്ക രീതിയിലും ചെറിയ
ദ്വാരങ്ങള് ഉണ്ട്. എന്തായാലും കണ്ണാടിയില് കണ്ടപ്പോള് അവനു തന്നെ
ഒരാശ്ചാര്യം ! കറുത്ത് മെലിഞ്ഞു കണ്ണുകള് കുഴിഞ്ഞ താന് കയറിയപ്പോള്
ഇതിനു ഇത്രെയും ഭംഗിയോ എന്ന്. അവന് താഴത്തെ നിലയിലേക്ക് ജനങ്ങള് കൂടുന്ന
ഭാഗത്തേക്ക് വന്നു നിന്ന്. അവന് അതിശയിച്ചു നില്ക്കെ കുറെ കുട്ടികള്
ആര്ത്തു ചിരിച്ചു അവന്റെ അടുക്കലേക്ക് ഓടിയടുക്കുന്നു. ഒരു പക്ഷെ അവന്റെ
കണ്ണ് നനഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകും, ഇത്രെയും വിരൂപനെന്നു ധരിച്ച എന്നെയാണോ ഇവര്
ഇത്രേ സ്നേഹത്തോടെയും സന്തോഷത്തോടെയും കെട്ടി പിടിക്കാന് വരുന്നത്. ആകെ
ബഹള മയം, എല്ലാര്ക്കും അവന്റെ കൂടെ നിന്ന് ഫോട്ടോ എടുക്കണം,
സെല്ഫിക്കാലമല്ലേ. ആണും പെണ്ണും കുട്ടികളും ഒക്കെ അവനോടു ഇത്ര സ്നേഹത്തോടെ
സമീപിക്കുന്നത് ഇതാദ്യമാണ്. അവന്റെ ഉള്ളില് ദൈവത്തോട് നന്ദി പറയാന്
തോന്നി. അവനും കുട്ടികളോടൊപ്പം ചാടിയും ഓടിയും രസിച്ചു. പക്ഷെ ചില
കുട്ടികള് അവനെ കാണുമ്പോഴേക്കും കരയാന് തുടങ്ങി.. ചിലര് കുതറി ഓടാനും.
അവനു ഉള്ളില് ഭയം തോന്നി. എന്താകും കാരണം. പക്ഷെ ഭയത്തെക്കാള് അധികം
ആളുകള് അവനെ കെട്ടിപ്പിടിക്കുന്നു എന്നറിഞ്ഞപ്പോള് അവന്റെ സങ്കടം നീങ്ങി.
പക്ഷെ നിനച്ചിരിക്കാതെ ഒരു സമ്പന്ന കുടുംബം അത് വഴി വന്നു. കുട്ടികള്
അവന്റെ അരികിലേക്ക് ഓടുമ്പോള് ആ സ്ത്രീ പെട്ടന്ന് തടഞ്ഞു ഒരു പുച്ച
ഭാവത്തോടെ അങ്ങോട്ടോന്നും അടുക്കരുതെന്നു ആക്രോശിച്ചു. അവനിപ്പോള് ചുറ്റും
കൂടുതല് ശ്രദ്ധിക്കാന് തുടങ്ങി. അതെ ചിലരോക്കെയും ഇവരെ പോലെ തന്നെ
പുച്ചതോടെയാണ് കാണുന്നതും. അവന്റെ മനസ്സ് ഒന്ന് ഉലഞ്ഞു. ദൈവമേ ഇനിയും എത്ര
നേരം ഞാന് ഈ നില്പില് തുടരണം. പിന്നീടവന് സമയം നീങ്ങിക്കിട്ടാനായി
പ്രാര്ത്ഥന. എങ്കിലും മിക്കപ്പോഴും കുട്ടികള് അവനെ ചിരിപ്പിക്കുക തന്നെ
ചെയ്തു. ഒരു വേള അവജ്ഞയോടു നോക്കിയിരുന്ന ആളുകളുടെ ഇടയില്
നിന്നുമോരാശ്വാസമാണ് ഈ വേഷ പകര്ച്ച. പക്ഷേന്കില് നമ്മുടെ ലോകം ഇത്രയും
ഹീനവുമാനെന്നു ഒരിക്കല് കൂടി അവനു ബോധ്യപ്പെടുകയാണ് ഇപ്പോള്.
ജീവിക്കുന്നതിനിടയിലുള്ള വേഷപ്പകര്ച്ചയില് ആളുകള് തികച്ചും മനസ്സോ ഹൃദയമോ
കാണില്ല എന്ന് തീര്ച്ച. അവന്റെ കണ്ണീരിനു ആരും വില കൊടുക്കുന്നില്ല,
അവന്റെ പുറം മോടിക്കാണ് അവരുടെ സ്നേഹവും സന്തോഷവും കളികളും. എന്തായാലും
തന്റെ അന്നം അതിങ്ങനെ ആണേലും കിട്ടുമെല്ലോ എന്നോര്ത്ത് അവനാ ഇരുട്ട്
കൂടില് തന്നെ ആ ദിവസം ചിലവഴിച്ചു.
ഒരുപാട് പേര് കുറിച്ചിട്ടതും വരച്ചു കഴിഞ്ഞതുമാണ് സൌഹൃദങ്ങള്. എന്നാലുമുണ്ട് ഓരോരുത്തര്ക്കും പറഞ്ഞു തീര്ക്കാനാകാത്ത അത്ര ആത്മ ബന്ധങ്ങളുടെ കഥകള്. എപ്പോഴൊക്കെയോ പലതും മനസ്സില് കുറിച്ചിട്ടിരുന്നു. അത് വെള്ള തുള്ളികള് കണക്കെ ഇറ്റു പോകുകയും ചെയ്യും. എന്നാലും എപ്പോഴെന്കിലും ഫേസ് ബുക്കിലോ ബ്ലോഗ്ഗിലോ കുറിച്ചിടുമായിരുന്നു. മിക്കതും യാത്ര വേളകളില് ഓര് മകളില് തട്ടിയുണര്ന്ന ഏതെന്കിലും സംഭവങ്ങളായിരിക്കും. ജീവിതം അത് ഒരു പ്രത്യേക വഴിതിരിവിലെതുമ്പോള് അല്ലെങ്കില് ചില നിമിഷം അതൊരു ഭാരമായി തോന്നുമ്പോള് അതുമല്ലെങ്കില് എപ്പോഴെന്കിലും തനിചാക്കപ്പെടുന്നതായി തോന്നിയാല് അപ്പോളൊക്കെ ഓടിയെത്തും പഴയ സുഹൃത്തുക്കള്. ഇനിയും പറഞ്ഞു തീരത കഥകളും കേട്ട് മടുക്കാതാ കവിതകളുമായി അവരോടു ഒത്തുകൂടാന് പിന്നെയും കൊതിയാകുന്നു. ഒരു വട്ടം കൂടി ആ പഴയ കാലത്തേക്ക് പോകാന് തീരാ മോഹമുയരുന്നു. കാലം പക്ഷെ എല്ലാവരെയും പല ദിക്കുകളിലാകിയിരിക്കുന്നു. ചിലര് നമ്മോട് വിട പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. പിണങ്ങിയും ഇണങ്ങിയും കുസൃതി കാണിച്ചും ഒക്കെ കടന്നു പോയാ ആ കാലം തിരിച്ചു വരുമോ ഇനിയും. ആ സൌഹൃദങ്ങള് ഇപ്പോഴുമു...
Comments
Post a Comment